New York Times tarafından yapılan bir araştırmada sınıflarımızı ne kadar teknolojik araç gereçlerle donatırsak donatalım yine de başarıyı direk etkileyemediğini belirlemişler. Fatih projesi kapsamında yapılan çalışmalar, dağıtılan malzemeler ve gerekli yazılım altyapısı üst düzeyde hazırlansa da işin diğer ucu bir insana dayanıyor yani öğretmene. Bu sebeple öğretmeni eğitmek, öğretmeni yenileyip donatmak ve bu yapı içerisinde sürekli çalışabilecek öğretmenlerle çalışabilmek önemlidir. Sınıflarımızda teknolojik imkanlar bulunsun ama bunun yanında teknolojik imkanlara harcadığımız para kadar da öğretmenlerimize para harcamamız gerek. Öğretmenleri sürekli geliştirmemiz gerek. Yaz tatilleri gerçekten uzun, tatilin bir kısmında öğretmenler çeşitli eğitimleri almalı ama bu eğitimler öğretmenlerin rapor alıp kaçmaya çalışacağı klasik eğitimler olmamalı ( Müfettişlerin verdiği, kendilerinin bile inanmadığı, internetten indirdikleri slaytları okudukları eğitimler olmamalı). Eğitim işi profesyonel olmalı, temel planlama ve ihtiyaçlar belirlendikten sonra gerek kaliteli üniversite hocaları gerek kaliteli eğitimciler tarafından eğitilmiş gönüllülük ilkesine göre seçilmiş FORMATÖR öğretmenler tarafından verilmeli. Böylece gerçekten birşeyler öğreneceklerine inanan öğretmenlerde bu eğitimlere gönüllü olarak katılacaklardır. Bu eğitimleri uzaktan öğretim yöntemi ile yapmayı düşünen yetkililere bi uyarı yapmak istiyorum. Diyanet işleri başkanlığı uzun yıllardır sürdürdüğü merkezi vaaz sisteminde artık vazgeçmekte çünkü cemaat karşılarında gerçek bir muhatap bulamadıkları için dinledikleri bilgilerin inandırıcılığını kaybettiğini düşünmektedirler. Milli Eğitim Bakanlığı da bu geniş çaplı araştırma sonuçlarını dikkate alır ve uzaktan eğitimi sadece gerektiği durumlarda kullanır, bütün hizmetiçi eğitimlerde değil.
