Eğitimde çok önemsemediğimiz, birçok ailenin kendi imkanları ile amatörce yaptırmaya çalıştığı çocuklarda ve gençlerde spor eğitimine bir göz atmaya karar verdim bu yazımızıda. Neden böyle bir yazıya gerek duyduğumu kısaca şu şekilde açıklamak istiyorum. İzlediğim son 3 farklı branşta Dünya Şampiyonasının ikisini 20 yaş altı gençler tecrübeli, yaşça büyük rakiplerini eleyerek şampiyon oldular. Bu çok önemli bir başarı. Bu şampiyonalar şu şekilde birincisi Amerika Açık Tenis Turnuvası finalinde tüm zamanların en iyi bayan tenisçisi Serena Williams’ı yenerek şampiyon olan 19 yaşındaki Bianca Andreescu.
Bir diğer şampiyana ise Masa Tenisi Dünya Şampiyonası ve burda da Tomokazu Harimoto Japon masa tenisi oyuncusu 14 yıl 61 günlükken şampiyonluk kazanan bir diğer branşın sporcusu.
Bir başka şampiyon ise Bisiklet Dünyasından Mads Pedersen 23 yaşında yine önemli bisikletçileri geride bırakarak Dünya şampiyonu oldu. Bir Fransa Bisiklet Turu kadar prestijli olmasa da sonuçta önemli bir başarı.
Buraya kadar herşey çok normal küçük yaşlarda itibaren spora verilen önem veren ülkeler sonuçta bu başarıları alıyorlar. Gençler küçük yaştan itibaren profesyonel oluyor ve orta yaşlarına kadar spora devam edip ardından spora bu sefer teknik olarak destek vererek yeni sporcuları yetişmesine olanak sağlıyorlar ve birçok ülke bunu okula yani Eğitim sistemine bağlı bir şekilde sürdürüyor. En son ziyaret ettiğimi ülkelerden bir olan Hollanda da bu konu hakkında eğitimcilerden bilgiler almıştım onlarda kısace özetlemek gerekirse şunu söylemişlerdi. Burada mutlaka her çocuk bir spor dalı ile uğraşır, okul çıkışı antrenmanlarını yapar ve isterse spor dalında uzmanlaşabilir. ( Yeteneği varsa ) Spor yapmak eğitimin bir parçası ve bunu ücretsiz olarak yapabilmektedir. Diyerek Hollanda’nın Spor Eğitimini anlatmışlardı.
Küçük yaşlarada başlayan Spor Eğitimi gençlerin hayatını şekillendiriyor böylece onlara sevdikleri, istedikleri bir kariyerin yolunu açabiliyor. Bu imkanlar maalesef ülkemizde bulunmuyor. Belediyelerde, Gençlik Spor Bakanlığına bağlı spor tesislerinde çok da tecrübeli olmayan hocalar tarafından 20- 30 kişilik tenis grupları veya yine kalabalık volyebol antrenmaları ve bunların sadece haftada iki saat gibi bir süreyle sınırlı olması kaliteli bir şekilde antrenman yapılmasını zorlaştırmakta. Beden eğitimi derslerini söyleyemiyorum bile. Ülkemizde parası olan ebeveynler ise çocuklarını özel klüplere göndermekte burada da katılımcı sayısı az olsada yine kaliteyi çok yükselmemektedir çünkü haftada 2-3 saat yeterli bir antrenman değildir. 2-3 saatten fazla çocukları göndermekte maddi olarak çok zor çünkü 2-3 saatlik haftalık ücretler aylık hangi branş olursa olsun ortalama 300 TL civarındadır. Buna gerekli olan spor malzemeleri dahil değildir. Durum böyle olunca ülkemizde bir sporcunun yetişmesi çok parası olan bir ailenin zamanını ve parasını çocuğuna harcayarak çok fazla özel ders ve antrenman yaptırmasına bağlıdır. Bu durum da ülkemizin dışarıdan yabanca sporcu ithal etmesi anlamına gelmektedir. Şu an devam eden Doha’daki Atletizm Dünya Şampiyonasında ülkemizi temsil eden sporcuların bir çoğu maalesef ithaldir. Ramil Guliyev, Yasmani Copello, Jak Ali Harvey, Zafer Barnes, Polat Kemboi Arıkan, Mert Girmalegesse, Elvan Abeylegesse gibi ithal sporcular da dahil olmak üzere Dünya Atletizm şampiyonasından bu yıl herhangi bir madalya alamadan dönmüş durumdayız.
Olimpiyatlara sporcu yetiştirme projesi kapsamında başlatılan çalışmalarda bir şekilde sekteye uğramış gözüküyor. 10-11 yaşındaki bir çok çocuk bu yaşa kadar turnuvaya katılmama, kötü derecesi olma gibi sebeplerle seçmelere giremiyor. Yine bir başka sporcu yetenek belirleme çalışmasında ise yine 10-11 yaş grubu çocukları yaşları büyük diye yetenek tarama testlerine alınmıyor. Bu yaş grubunu taramaya almayacaksan, küçük yaş gruplarından da yüksek performans beklemek biraz yanlış olsa gerek. ( Kendi Çocuğumdan Biliyorum ) Daha sayamadığımız birçok sebepten ötürü maalesef sporda bir parça olsun ilerliyemiyoruz. Bu da başarsızlığı ve bu alandaki kariyer sahibi olmak isteyenleri etkiliyor. Umarız yetkililer bir şekilde spor için ithal sporcular ve ithal sistemler yerine çok daha kalıcı ve geleceğin yeteneklerini bir şekilde bulur ve onları sporla buluşturur.
