“Teknoloji Öğretmez, Öğretmen Öğretir” (“Technology Doesn’t Teach. Teachers Teach”)
Geleneksel kitapları dinamik ve etkileşimli dijital kitaplara bırakma çabaları son beş yıldır dünya çapında eğitim başlığı altında devam eden çalışmaların başında geldiğini gözlemleyebiliyoruz. Bir çok teknoloji firması da bu konuda eğitim otoritelerine destek olmak amacıyla projeler geliştirdiklerini de takip edebiliyoruz. Makalede de belirtildiği gibi “öğretmen ve öğrenci arasındaki benzersiz bağ üzerine kurulu olan ve eğitimin temelini oluşturan” bu gerçeği göz ardı etmemeliyiz.
Etkin ve yerinde kullanılan teknolojinin bireyler ve toplum ilişkileri kapsamındaki sosyoekonomik analizlere ne derecede olumlu yansıdığını da iyi gözlemek gerekiyor. Teknolojiyi kullanarak eğitim alan öğrencilerin, teknoloji desteği olmadan eğitim alan öğrencilere göre görece olarak sınavlardan daha yüksek puanlar aldıkları, “öğrenme”lerinin daha üst düzeye çıktığı artık bilimsel bir gerçek.
Dikkate alınması gereken teknolojiyi sınıflarında kullanmayı planlayan öğretmenlere sadece tüm yazılım ve donanım kaynaklarını sunmaktan çok bu materyallerin nasıl kullanılacağının öğretmenlerle paylaşılması ve bence en önemlisi bu konunun öğretmenler tarafından da “içselleştirilmesinin” sağlanması diye düşünüyorum. “Önce öğrenci – öğretmen ilişkisinin sağlanması gelir. Sonra, yarının teknolojik sınıflarının gelişmiş sonuçlarını takip edeceğiz.”
Kaynak: 21st Century Fluency Project
